یازدهمین روز از تابستان امسال تجربه خاص و پرباری برایم به همراه داشت.
تجربه ای منتهی به تصمیمی بزرگ در این برهه از زندگی. من هم می خواهم به پیروی از بزرگان چند خطی بنویسم که چرا دیگر نمی خواهم دکترا بخوانم.
تا پیش از این دکترا برایم آرزویی شیرین بود. فکر می کردم با گرفتن این مدرک زندگیم زیر و رو می شود. تا اینکه امسال در یکی از دانشگاه های دولتی دعوت به مصاحبه شدم. یک ماهی غرق در شادی بودم. برای مهیا کردن مدارک لازم به دانشگاه قم و اصفهان سری زدم. خیال بافی هایم مسیر چهارساله را پیمود. در ذهن خودم با هر مشکلی به نحوی کنار می آمدم. برای رسیدن به این مدرک مجبور بودم از دارایی های خوب حال حاضرم بگذرم. اما همه را با جان و دل قبول کردم. از دانشگاه و شهرش بهشتی برای خودم ساخته بودم.
۵ نظر
۱۵ تیر ۹۷ ، ۲۲:۱۰